Dev Buzdağı, yaklaşık 3.900 km²’lik bir alanı kaplayan ve 400 metreye kadar kalınlaşabilen bir buzdağıdır. 1986 yılında Antarktika’nın Filchner-Ronne Buz Sahanlığı’ndan koparak Weddell Denizi’ne sürüklenmiş ve burada deniz tabanına oturmuştur. Uzun yıllar boyunca sabit kalan bu buz kütlesi, 2020 yılında deniz tabanından ayrılarak yeniden hareket etmeye başlamıştır.

Küresel Isınmanın Rolü

Bilim insanları, Buz Dağının serbest kalmasının ardında küresel ısınmanın etkilerini görüyor. Deniz suyu sıcaklıklarının artması, buzdağlarının erimesine ve deniz tabanından ayrılmasına neden olabiliyor. Dev Buzdağı hareketi, bu sürecin bir örneği olarak kabul ediliyor ve iklim değişikliğinin Antarktika’daki buz kütleleri üzerindeki etkilerini vurguluyor.

Okyanus Ekosistemine Etkileri

A23a’nın hareketi, okyanus ekosisteminde çeşitli değişikliklere yol açabilir. Buzdağlarının erimesi, deniz ekosistemlerine besin maddeleri sağlayarak planktonların artmasına ve dolayısıyla balina ve fok gibi deniz memelilerinin beslenme zincirini etkileyebilir. Ancak, bu süreç aynı zamanda okyanus asidifikasyonunu artırarak deniz canlıları üzerinde olumsuz etkiler yaratabilir.

A23a’nın geleceği, bilim insanları tarafından dikkatle izleniyor. Buzdağının hareketi, okyanus akıntıları ve rüzgarlar tarafından yönlendiriliyor. Eğer A23a, okyanus akıntılarıyla kuzeye doğru sürüklenirse, daha sıcak sularda eriyebilir ve deniz seviyelerinin yükselmesine katkıda bulunabilir. Bu durum, kıyı bölgelerinde yaşayan insanlar ve ekosistemler için risk oluşturabilir.

A23a’nın 30 yıl sonra yeniden hareket etmeye başlaması, küresel ısınmanın etkilerini ve Antarktika’daki buz kütlelerinin dinamiklerini gözler önüne seriyor. Bu olay, iklim değişikliğiyle mücadelede daha fazla önlem alınması gerektiğini ve okyanus ekosistemlerinin korunmasının önemini bir kez daha hatırlatıyor.

The post Antarktika’nın Dev Buzdağı 30 Yıl Sonra Hareket Etmeye Başladı first appeared on TNT Haber.

Bu süreç, “biyolojik kararma” olarak adlandırılıyor: Mikrop türleri pigment üretiyor ve buz yüzeyinde toz ve kir parçacıklarını tutarak albedoyu (yansıtıcılığı) düşürüyor, böylece güneş ışığını daha fazla absorbe eden karanlık bir yüzey oluşuyor. Bu durum, erime hızını artırıyor ve buzulların geleceğini tehdit ediyor.

Mikroplardan Buzulların Çöküşüne: Kritik Bir Döngü

1. Kararma & Erime: Kar amacı gütmeden pigment üreten mikroplar, buz yüzeyini koyulaştırarak daha fazla ısınmasına neden oluyor. Bu süreç, buzun daha fazla erimesine yol açıyor ve yeni yüzeyler ortaya çıktıkça daha fazla mikrop yayılıyor. Bu olumlu geri besleme döngüsü, mevcut iklim modellerine yeterince yansıtılmamış durumda.
2. Metan Salınımı Riski: Permafrost ve buzulların çözülmesiyle, geçmişte hapsedilmiş metan gazı serbest kalabilir. Bu da küresel ısınmayı daha da şiddetlenmiş hale getirebilir. Mevcut modeller, bu biyolojik geri dönüşlerin etkisini tam olarak hesaba katmıyor.
3. Ekosistem ve Genetik Kaynak Kaybı: Buzullar, sadece su rezervi olmakla kalmaz, aynı zamanda benzersiz mikrobiyal habitatlara da ev sahipliği yapar. Bu ekosistemler, biyoteknolojik potansiyel barındırabilir. Ancak erimeyle birlikte, bu mikrobiyal çeşitlilik kalıcı olarak kaybolabilir.

Buzulların Küresel Önemi ve Hadise Alanı

Buzullar, dünya genelinde milyarlarca insan için kritik tatlı su kaynakları oluşturuyor. Ayrıca birçok ekosistemin temel yapıtaşı konumunda bulunuyor. Buzulların kaybı, su sıkıntısı, erozyon, sel ve ekosistem tahribatı gibi zincirleme sorunları da beraberinde getirebilir.

Bilim Dünyasında Artan Farkındalık

Greenland buz kütlesi örnek verildiğinde, buz üzerindeki mikrobiyal etkinliğin erime sürecine katkısının %13’e kadar çıktığı belirlenmiş durumda. Özellikle eriyen kar ve açık buz yüzeylerinde mikrobiyal aktivite yoğunlaşıyor.

Tüm bu mikroplar ve biyolojik süreçler, iklim modellerine dahil edilmezse, buzulların çözülme hızı ve sonuçlarını yanlış değerlendirme riski ortaya çıkıyor. Bu nedenle bilim insanları, mikrobiyal süreçleri de içeren daha kapsamlı modeller geliştirilmesi gerektiğini savunuyor.

Neden Acilen Müdahale Etmeliyiz?

• Dikkate Alınmayan Bir Gözden Kaçış: Mevcut iklim modellerinin çoğu biyolojik süreci yeterince hesaba katmıyor; bu da önümüzdeki yıllarda tahminlerin ciddi şekilde altı çizilmesine neden olabilir.
• Geri Dönüşümsüz Kayıplar: Buzulların erimesi sadece fiziksel su kaybı değil, aynı zamanda genetik materyal ve potansiyel biyoteknolojik kaynak kaybıdır.
• Küresel Sürdürülebilirlik Meselesi: Su kaynakları, ekosistemler ve hatta iklim dengesi açısından buzulların korunması acildir.

The post Arktik Buzulları Terminal Gerileme Tehlikesiyle Karşı Karşıya Mikroplar Erimeyi Hızlandırıyor first appeared on TNT Haber.